Ken je dat, dat je even gaat zitten en dan “hè hè” wel lijkt te moeten zeggen? Schijnt overigens iets te zijn waaraan Nederlanders overal ter wereld te herkennen zijn, als we neerploffen op een terras. Het is een uitspraak die ontspanning, rust en even niets doen zo prachtig verwoordt.

Hehe staat in mijn werk voor herkennen, erkennen, helen & eren.
Immers: als je kan herkennen dat je toe bent aan reflectie, inzicht, ontspanning dan volgt de erkenning van jouw vermoeidheid (en die kan fysiek, mentaal, emotioneel of energetisch zijn). En dan kun je helen (door bijvoorbeeld eens op mijn tafel te komen liggen, of te mediteren, een lange wandeling te maken, eens te gaan zitten met een kop thee en een boek. Om jezelf te eren. Want je hebt de signalen van je lijf gehoord en ernaar gehandeld.

Luisteren naar het fluisteren van je lijf.

En dan…. hè hè